PEMBE LOTUS - BÖLÜM 1

Yazan: Sefa Koray Bektaş

Pembe Lotus… Aydınlanmak nedir? İnsan ne zaman aydınlanır hiç düşündünüz mü? Ben birkaç şey düşündüm.

Mesela büyük acılar çekmek mi aydınlatır insanı? Yoksa çektiği acıların farkında olmak mı? Farkında olarak acıya neden katlanır ki insan tünelin ucundaki ışığı görmüyorsa? Sadece umut yaşatır insanı. Işık gözünüze çarpmasa da umut size tünelin sonunda bir ışık olduğunu fısıldar…

Başka ne aydınlatır sizce insanı çok okumak mı ya da gezmek? Şüphesiz ki bahsettiğim okumayı yapabilmeniz için gözlerinizle gördüğünüz harfleri bilmeniz yetmez, kalbinizle hissettiğiniz bir alfabe yoksa okumuyorsunuz demektir. Kuşlar, ağaçlar demeyeceğim ama sümüklü böceklerin de alfabesi vardır. Hiç başka bir canlıyı izlediniz mi? İnsan hariç doğada tüm canlıların telaşı vardır mesela buna hiç şahit oldunuz mu? Olmadıysanız okumayı bilmemenin yanında gezmiyorsunuz demektir de… Gezmek de tıpkı okumak gibidir, okumak nasıl sadece gözle ve beyinle olmuyorsa gezmek de sadece ayaklarla olmaz…

Başka peki başka ne olabilir insanı aydınlatan? Aşk mesela? Olabilir mi? Sırma saçlar, ok gibi kirpikler midir aşk? Kavuşmak mıdır aşk? Peki sırma saçlara mı yoksa huzura mı kavuşmaktır aşk? Bence aşk basittir. Her şeyi yapabileceğinizi size fısıldayan bir bülbüldür mesela… Bülbülün dilinden anlar mısınız peki? Sadece kulağınızla işitiyorsanız hayır tabii ki…

Evet! Doğru tahmine yaklaştınız aydınlanmak belki de hislerden,gördüklerimizden,duyduklarımızdan daha ötede bir şeydir. Belki de duyu organlarımızı yaratırken Tanrı bir mum yakmayı unutmuştur içimizde. Belki de evrene saklamıştır tüm ışığını… Belki de karanlıkta değilizdir, aksine o kadar aydınlıktır ki etrafımız biz kendimizi kör sanırız, kim bilir?

Bana kalırsa aydınlanmak âhenkte var olan tüm yaşamın ve yaşamdışılığın görünenden farklı bir anlamı olabileceğini anlamaktır.

Tabii ki sadece zihinle bu anlayışa erişemezsiniz…

Unutmayın; olması gereken oluyor. Hem de tam vaktinde, olması gerektiği gibi, olması gerekenlerle birlikte... Akışa bırakmak, kontrolsüz ve başıboş bırakmak demek değildir. Su akıp yolunu bulmasa bile kendine yol açabilir.